- poczuć
- poczuć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk IIIc, poczućczuję, poczućczuje {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'doświadczyć (obecności lub sposobu istnienia) czegoś za pośrednictwem zmysłu dotyku, smaku, węchu; odczuć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Poczuł grunt pod nogami. Dotykając piersi rannego, poczuła bicie jego serca. Poczuć gorycz w ustach. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zacząć odczuwać lub odczuć w danym momencie jakiś stan fizjologiczny': {{/stl_7}}{{stl_10}}Poczuł ból. Poczuła głód. Poczuła, że rodzi. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zacząć doświadczać lub doświadczyć w danym momencie jakiegoś stanu psychicznego, emocjonalnego': {{/stl_7}}{{stl_10}}Poczuł radość. Poczuł gniew. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'dojść do jakiegoś przekonania na podstawie doznanych wrażeń lub przypuszczeń, zdać sobie sprawę z czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Poczuła, że nadszedł właściwy moment. ZOB. czuć [poczuć] grunt pod nogami; czuć [poczuć] {{/stl_10}}{{stl_8}}{coś} {{/stl_8}}{{stl_7}}przez skórę; czuć [poczuć] wolę bożą; czuć [poczuć, zwąchać] pismo nosem; {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.